Page 21 - KÜÇÜKÇEKMECE İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ DERGİSİ

Düz döşedim bu yerleri
Baskı kodum bu dağları
Sayvan gerdim bu gökleri
Yeri sonra düren benim

Halk içinde dirlik düzen
Dört kitabı doğru yazan
Ak üstüne kara dizen
Ol yazdığı Kur’an benim

Dost ile birliğe yeten
Buyruğu neyise tutan
Mülk bezeyip dünya düzen
Ol bahçıvan hemen benim

Ben bu yere buyuracak
Yeryüzüne gün urucak
Ulu deniz mevc urucak
Gemiye yol bulan benim
Diller damakla şaşıran
Aşk kazanını taşıran
Hamza’yı Kaf’tan aşıran
O ağulu yılan benim
Yunus değil bunu diyen
Kendiliğidir söyleyen
Mutlak kâfir inanmayan
Evvel âhir zaman benim
Başta Yunus Emre olmak üzere Hacı Bektaş Veli gibi
Türk sufileri, varlığın kökenleriyle sebeplerini sorgulamada,
dünyayı ya da hayatı nasıl anlamalı; ne için ve nasıl yaşamalı
sorularına cevap bulmada zorlanan günümüz insanı için
düşünceleri, deneyimleri, eserleri ve yaşam biçimleriyle model
olma özelliğini sürdürmektedirler. Özellikle de benlik davasını
terk ederek Tanrı ile bir olan; sövene elsiz, dövene dilsiz
olmak gerektiğini, ideal/olgun insanın olur olmaz sözlerin ve
işlerin peşinden gitmeyen, her şeye gönül koymayan, başka
bir deyişle benliği ve kibri terk eden insan olduğunu söyleyen
Yunus Emre, günümüzün anlamını yitirmiş huzursuz insan
için bitip tükenmez bir anlam kaynağıdır.

Kaynakça
BAŞGÖZ, İlhan, Yunus Emre II (Şiirlerinden Güldeste), Cumhuriyet,
İstanbul 1999.

GEERTZ, Clifford, Kültürlerin Yorumlanması, (Çev.: Hakan Gür), Dost
Kitabevi Yayınları, Ankara 2010.

KARA, Mustafa, Cep Üniversitesi Tasavvuf ve Tarikatlar, İletişim
Yayınları, İstanbul 1992.

KARAMUSTAFA, Ahmet T, Tasavvufun Oluşumu, (Çev.: Nagihan
Doğan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul 2017.

KÜÇÜKÇEKMECE MİLLÎ EĞİTİM 19

vr k r p bj ob RN